Pedrouzos-Santiago.

Na een onrustige nacht van Karla gaat toch de wekker om 7 uur. Ze heeft zere benen. Kon niet op haar heupen liggen op het “pokke” veren matras. Ik heb heerlijk geslapen. Ik heb ook nergens last van. ☺️   Trek mijn schoenen aan en hobbel gewoon verder.  
Het  ontbijt was in het dorp. (1 km verder op.) Om 9 uur zijn we vertrokken. Lekker door het bos. Nog steeds een baggerzooi. Maar het is droog. We lopen zelfs een poos zonder jas met een heel waterig zonnetje. We drinken ons kopje koffie onderweg. Kopen nog een cola en een soepje (met Snijbiet en bonen).  We gaan weer verder voor het laatste stukje. Beetje bij beetje gaat er meer aan. Jas, regenbroek en uiteindelijk ook de cape😠. 
De laatste 15 km zijn er geen km aanduidingen meer. Die zijn er allemaal afgesloopt. De stad komt in zicht maar de kathedraal zien we echt pas als we er vlakbij zijn. Karla is er klaar mee. Eerst was ze haar fototoestel al kwijt. Blijkt in haar tas te zitten. Tot overmaat van ramp zijn de batterijen leeg.  Mijn telefoon gaat sputteren, zegt nog maar 11% batterij te hebben. We balen enorm. Maar klokslag 15 uur lopen we het plein op.  Nog steeds regen en lege batterijen. Maar blij, het is volbracht.  Het hotel is dichtbij.  We gaan batterijen uit de koffer halen. En terug voor leuke kiekjes.  Blij dat we het toch maar even gedaan hebben. BON Camino!